در شب بيست و هفتم ماه رمضان برگزار مي شود. در اين رسم همه بيشتر بيوه زنان ، زنان بدون فرزند و دختران دم بخت شركت مي كنند. هر زن حاجتمندي «كمويي» برمي دارد و توي آن يك آيينه و يك سورمه دان و مقداري نبات مي گذارد و به در خانه هاي محله مي رود. كليدزنها آنچنان رويشان را محكم مي گيرند كه كسي آنان را نمي شناسد. در هر خانه اي كه مي رسند با كليد چوبي كه همراه دارند به كمو يا درخانه مي كوبند. زن صاحبخانه با شنيدن صداي تق تق ، در را باز مي كند و بدون سوال براي روشنايي و باز شدن گره از كار كليدزنها به آيينه نگاه مي كند و مقداري از نبات داخل كمو را در دهان مي گذارد و از سورمه دان به چشمش مي كشد. زنان عقيده دارند هر كس از سورمه كليدزنها به چشمش بكشد شب عيد ، حضرت فاطمه به چشم او سورمه مي كشند و روشنايي ابدي به او مي بخشند. بعد از سورمه كشيدن مقداري خوراكي و پول و اگر فصل انار باشد دانه اي انار در كمو مي ريزند. عقيده دارند انار و خوراكيهايي كه كليدزنها جمع مي كنند خاصيت بسيار دارد و هر حاجتمندي بخورد حاجتش برآورده مي شود. اين رسم تا پاسي از شب ادامه دارد